Were Zeriya min were! 
Bi kû ve direvî?!
Tê bi kû ve herî û
vî dilê reben bi xwe re
bibî..?!
Te nîvê bi evîn ji min dizîye,
nîvê hîledarî,
ji laşê min re hiştiye!!
Were, vî nîvê jî ji xwe re bibe.. 
Ne ev nîv dikare bi hilgirtina barê laş 
rabe û ne laş dikare 
bi heza vî nîvê hejar û belengaz
bijî.. 
Were, te ez di navbera jiyîn û heyînê de
hiştime..!
Tu û mirin li bal min bûne
wek hev..!
Hêza we herduyan 
wek heve.. 
Her yek ji we;
min bi dûv xwe de dikişkişîne...
Ez jî, di vê navê de,
bêçare û şaşomaşo bûme,
Serî li min hatiye gerandin û
êdî nema Bakur ji Başûr
nas dikim..
Çiya û geliyan ji hev
derdixînim û 
şev û rojê ji hev
ditefsilînim..
*     *     *
Were Zeriya min were!
Were û herdû nîvên dil
bi hev ve perçîm bike.. 
Ji nû agirê dil dade û
bi ardiwê evîna xwe 
gur bike..
Were!
Netebitîbûn û bêhedaniya min 
çareser bike..
Kêmasiyên min
şanî min bide.. 
Kilîta windayên min
bixe destê min..
Were, belkî tu aveke sar 
bi ser agirê hinavê min de dakî û
vemirînî..!
Penaberiya ku ez têde dijîm, dûrbûn û cefaya ku 
ez di nav de raketîme 
nêzîk bike..
*     *     *
Were Zeriya min!
Were û min li welatê min
vegerîne!
Hêjî pîne li şûn pîne
têne dirûtin..
Di şûn daristanên şewitî de 
derfet mezin e ku em ji nû ve
daran biçînin..
Tenûra temirî, careke din 
dadin..
Xaka ku ji dehê salan ve beyare 
careke din bajon û
tovekî nû di qata vê jînê de
werkin..
Raste Zeriya min!
Likumandina pey likumandinê 
westandine..
Lê Zeriya min! Likumandin nîşana berdewamî û
hezkirina jiyanê ye. 
De were Zeriya min!
Dem dilovaniyê nake û 
vî dilê reben rehet bike.

Konê Reş/  Qamişlo