Mela Ehmedê Namî

Civîna roja Pêşî.

Civîna roja pêşî li bustanî, civîna bîrhatina derd û xeman e, bîrhatina pêtên agir e.
Ez pir bawer im ko ew civîn wê gelek zehmet û dijwar be, çiko roja pêşî ye herkes wê bi dilgîrî û çavên bi giryan, dê û bav, xwîşk û bira, dotmam û pismam, pîr û ciwan û cegersoz wê li bustanî, li mezargehê bicivin; cîgayê bîrhatina şewata 280 xortên ciwan.
Nemaza dema ew ademîzad li hember mînak herin û bên.

Naçar wî çaxî, deryayê derd û xeman wê bête coş û fewranê û herkes bi gazî û fîxan, bi qîrîn û hawar, mest û sergerdan be…

Bê hejmar peyalên rondik û fermîskên sor wê li axa bustan û mezargehê bêne reşandin, hingî bê his û deng wê di nava malikên gul û çîçekan re li hev bigerin, bi desmalên xwe hêsirên çavan paqij û ziwa bikin.
Ji nû ve yeka yeka, dido dido, sisê sisê wê li ber masên kevirî rûnin. Maze, wê ji mêlak û can û cegerên sotî be.

Di wê civînê de, civîna ko herkes tê de beşdar bûye, Namîyê jar û birîndar wê peyalek ji fermîskên xwe yên sor ji gelê civîna pêşî re pêşkêş bike.

Wê bibêje û bibilîne:

Xwîşk û birayan

Peyalek va ji fermîskê min î sor ey birader

Bigir Xalo didim te vê ji abê Hewedê Kewser

Belê paşê bide yek yek heval û hogirên xwe

Qedeh zêrav e neqşê Çîn û Maçîn e ji mermer

Ji çeşmê xwe dibarînim hero sed tavî baran

Wekî dînê li çolan şev li min bû ba û bager

Felek zalim dilê xemgîn nedî şadî bi carek.

Heta peykê kul û derdan ji bo min bûye rêber (*)

Dîsa jî ev ne cara pêşî ye ji bêbextiya sitemkariya felekê di derheqê vî miletê xemgîn de!.

Piştî vê civîna xemgîn û bi giryan û şîn, di wê roja ko gulistana mezargehê bi hêstir û rohnikên qîz û bûkan û hûr û periyan bête avdan û xunafek hûr wê bigre riwê pelên gul û jîle û sosinan.

Bêgoman ew civîn wê 5 deqîqe sernixwîn bimîne sekinî, şîn li ser xortên ciwan…Şîn…Şîn…Şîn…

Namîyê digir wiha didomîne:

Ey xwîşk û birayên dilgîr, gelê Amûdê.

Ji Yezdanê gewre û mezin hêvîdar im ev ziyan ziyana we ya dawî be û li dûv vê ziyanê, xweşî û şadî rêber û hemneşînê we bin û her tim serfiraz û bextiyar bin.

Hûn yên mayî sax bin.

Yên çûyî sipartî dilovanî û mehrevaniya Yezdanê pak bin.

(*) Dîwana Daxwazname, ji helbesta Namî, Kul û Gazin, rûpel 36.
Çavkanî: Pirtûka Agirê Sînema Amûdê, Mela Ehmedê Namî, rûpel 78-79.